गजल

दु:खमा साथ हातमा हात राखेर बाँचेको तराइ सँग पहाड मिली हिमाल हाँसेको || पहाड दुख्दा मधेश रुन्छ झारेर आँसु त्यो विपत्ति पर्दा छल्किन्छ मायाँ लुकाई राखेको || बचाउ भन्दै साहारा माग्छ विपती बोकेर बगाई आँसु रुँदै छ देश खोइ आँसु पुछेको || नेपाल आमा दुखेको बेला मल्हम बनेर पार्नु छ निको आमाको घाउ मुटुमा लागेको || देशको सेवा गर्ने छौं भनी कसम खाएर समाई हात अगाडि बढौं पुग्ने छ आँटेको ||
♥ सावित्रा लुइँटेल घिमिरे
झापा बिर्तामोड हाल-इजरायल